Nietolerancja histaminy – przyczyny, dieta, suplementacja Nietolerancja histaminy to problem, który w ostatnim czasie budzi duże zainteresowanie, a także wiele wątpliwości. Aby pomóc Ci zrozumieć to zagadnienie, przygotowałam artykuł będący zbiorem najważniejszych informacji i prostych wskazówek. Histamina – co to? Histamina to substancja naturalnie produkowana w naszym organizmie. Zaliczana jest do amin biogennych, pełni funkcje hormonu tkankowego, nerurohormonu, mediatora stanu zapalnego, bierze udział w przekaźnictwie nerwowym i gojeniu się ran. Co ważne, odgrywa istotną rolę zarówno w fizjologicznych, jak i patologicznych procesach. Produkowana jest głównie przez komórki immunologiczne (mastocyty i bazofile), a w największej ilości występuje w skórze, drogach oddechowych i przewodzie pokarmowym.  Histamina jest produkowana przez organizm, ale również dostarczana do niego z żywnością. Jej metabolizm odbywa się na dwa sposoby. Pierwszy z nich związany jest z enzymem DAO, czyli oksydazą diaminową, a drugi z N-metylotransferazą histaminy (HNMT). Niedobory DAO są jedną z częstszych przyczyn nietolerancji histaminy. Na czym polega nietolerancja histaminy? Nietolerancja histaminy to nadwrażliwość pokarmowa (niezwiązana z układem immunologicznym!) wynikająca z braku równowagi pomiędzy nagromadzoną w organizmie ilością histaminy, a zdolnością do jej degradacji. Ma złożone podłoże i może dawać wiele różnych objawów. Mimo że jej przebieg może przypominać alergię, nie należy mylić nietolerancji histaminy z reakcją alergiczną. Jest to zagadnienie dość problematyczne, ponieważ symptomy są bardzo niespecyficzne, brakuje złotego standardu diagnostycznego, a zaplanowanie procesu leczenia wymaga czasu i zaangażowania zarówno pacjenta, jak i specjalisty. Niezbędna jest również współpraca lekarzy wielu specjalizacji oraz wykwalifikowanego dietetyka, aby skutecznie i długotrwale zredukować objawy i poprawić stan zdrowia.  Nietolerancja histaminy – przyczyny i diagnostyka Nietolerancja histaminy ma złożone podłoże. Może być uwarunkowana genetycznie, być konsekwencją innych problemów zdrowotnych, a także nieprawidłowej diety i stylu życia. Wśród przyczyn nietolerancji histaminy warto wymienić przede wszystkim:  Aby rozpoznać nietolerancję histaminy, konieczne jest prowadzenie dzienniczka żywieniowego uwzględniającego wszystkie spożyte pokarmy i napoje wraz z informacjami na temat pojawiających się po nich objawów. Kluczowy jest szczegółowy wywiad medyczno-żywieniowy dostarczający informacji o historii medycznej, stosowanej farmakoterapii i suplementacji. Diagnostyka poszerzona obejmuje m.in. badanie stężenia histaminy w kale oraz ocenę aktywności enzymu DAO we krwi.  Nietolerancja histaminy – objawy Objawy nietolerancji histaminy są bardzo niespecyficzne i zawsze należy szukać związku przyczynowo skutkowego między pojawiającymi się dolegliwościami a dietą. Do najczęstszych symptomów można zaliczyć: Objawy najczęściej pojawiają się krótko po spożyciu pokarmów o potencjalnie wysokiej zawartości histaminy i/lub innych amin biogennych oraz ustępują w ciągu kilku godzin.  Dieta przy nietolerancji histaminy Dieta niskohistaminowa jest najlepszym sposobem łagodzenia objawów i poprawy stanu klinicznego osób z nietolerancją histaminy. Polega na ograniczeniu produktów o wysokiej zawartości histaminy oraz żywności zawierającej inhibitory DAO i stymulatory histaminy endogennej. Kluczową zasadą, którą należy się kierować przy planowaniu diety, jest indywidualna tolerancja i reakcja organizmu. Jeśli dany produkt mimo wysokiej zawartości  histaminy nie powoduje objawów i pogorszenia samopoczucia, nie ma konieczności jego eliminacji.  Histamina – źródła pokarmowe Histamina występuje w wielu produktach spożywczych. Najprościej jest kierować się zasadą, że jej zawartość wzrasta wraz ze stopniem przetworzenia oraz długością dojrzewania i przechowywania żywności. Procesy związane z fermentacją i psuciem się jedzenia również powodują wzrost zawartości histaminy.  Histamina występuje w produktach takich jak: Warto wspomnieć o alkoholu, który często powoduje najsilniejsze objawy nietolerancji histaminy. Wynika to z faktu, że jest zarówno źródłem histaminy, jak również stymulatorem histaminy endogennej i inhibitorem enzymu DAO. Dlatego bardzo często jest źle tolerowany, a jego spożycie, nawet w niewielkich ilościach, może wyzwalać silne reakcje.  Na diecie niskohistaminowej należy też wybierać produkty o jak najmniejszym stopniu przetworzenia, pozbawione dodatków chemicznych. Wiele konserwantów i barwników może nasilać objawy. W szczególności dotyczy to: Dieta niskohistaminowa Dietoterapia nietolerancji histaminy najczęściej obejmuje 3 etapy. Pierwszy, etap eliminacyjny, polega na wykluczeniu z diety produktów o wysokiej zawartości histaminy oraz zawierających jej stymulatory i/lub inhibiotry DAO. Ustąpienie objawów najczęściej świadczy o tym, że postawiona diagnoza jest prawidłowa i symptomy były spowodowane nietolerancją histaminy.  Kolejna faza, faza reintrodukcji, polega na stopniowym wprowadzaniu wcześniej wyeliminowanych pokarmów i obserwacji reakcji organizmu. Podczas tej fazy niezwykle istotne jest prowadzenie dzienniczka żywieniowego, aby móc ocenić, które produkty mogą być spożywane i w jakich ilościach.  Ostatni etap to tzw. etap docelowy. Na podstawie zebranych wcześniej informacji możliwe jest zaplanowanie indywidualnej diety niskohistaminowej, która umożliwi złagodzenie objawów, a jednocześnie będzie pełnowartościowa, odżywcza i dopasowana do konkretnego przypadku.  Nietolerancja histaminy – suplementacja Dietę niskohistaminową warto uzupełnić odpowiednią suplementacją. Pomocna może być witamina C, B complex i kwercetyna. Pamiętaj, że wiele popularnych suplementów takich jak kurkumina, NAC, czy kofeina mogą nasilać problem i powodować silniejsze objawy nietolerancji histaminy. Dotyczy to również probiotykoterapii. Niektóre szczepy bakterii probiotycznych np. Bifidobacterium breve lub Lactobacillus plantarum mogą wspomóc działanie diety niskohistaminowej, natomiast inne takie jak Lactobacillus reuteri lub Lactobacillu lactis mogą być źle tolerowane i sprzyjać występowaniu objawów. Dlatego wsparcie suplementacyjne zawsze powinno być dobrane indywidualnie po konsultacji ze specjalistą. Jeśli potrzebujesz pomocy w zaplanowaniu diety niskohistaminowej i dobraniu odpowiedniej suplementacji, zapraszam na konsultacje indywidualne. Dostępne terminy znajdziesz TUTAJ. Podsumowanie Nietolerancja histaminy to złożony problem. Jej objawy są niespecyficzne, a proces diagnostyczny i terapeutyczny wymaga czasu, dyscypliny i zaangażowania zarówno specjalisty, jak i pacjenta. Dzięki odpowiednio skomponowanej diecie niskohistaminowej i suplementacji możliwe jest wsparcie metabolizmu histaminy i zmniejszenie objawów przy jednoczesnym zachowaniu zdrowego, urozmaiconego, zbilansowanego żywienia. Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna.

Dieta na dnę moczanową – zalecenia dietetyka klinicznego Dna moczanowa (podagra) to choroba zapalna stawów, w której dochodzi do odkładania się kryształów moczanowych. Głównym czynnikiem ryzyka jej wystąpienia jest hiperurykemia, czyli podwyższony poziom kwasu moczowego. Dietoterapia odgrywa bardzo istotną rolę zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu tych zaburzeń. Sprawdź, co jeść, a czego unikać przy diecie moczanowej. Spis treści Dna moczanowa – co to jest? Dna moczanowa (podagra) to choroba stawów, w przebiegu której dochodzi do odkładania kryształów kwasu moczowego w płynie stawowym. Głównym czynnikiem jej ryzyka jest hiperurykemia, czyli podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi (ponad 6,8 mg/dl). Hiperurykemia może być spowodowana zaburzeniami pracy nerek, przyjmowaniem niektórych leków, nadmierną masą ciała oraz nieprawidłową dietą. Sprzyjają jej również insulinooporność, zespół metaboliczny i nadciśnienie tętnicze.  Dna moczanowa – objawy Objawy dny moczanowej są dość charakterystyczne i nasilone. Mają charakter napadowy, jednak początkowo występują rzadko i najczęściej są poprzedzone urazem, intensywnym wysiłkiem fizycznym, obfitym posiłkiem lub spożyciem alkoholu. Atak dny moczanowej objawia się m.in. nagłym, silnym bólem stawu, obrzękiem, napięciem, świądem i zaczerwienieniem skóry. Najczęściej występuje w godzinach porannych, a pierwsze objawy dotyczą zwykle stawu śródstopno-paliczkowego. Z czasem nieleczona dna moczanowa może doprowadzić do coraz częstszych ataków i dolegliwości ze strony wielu stawów, pojawienia się tzw. guzków dnawych oraz znaczącego obniżenia sprawności i jakości życia. Objawy dny moczanowej bywają mylone z reumatoidalnym zapaleniem stawów, dlatego bardzo ważna jest odpowiednia diagnostyka różnicowa. Dna moczanowa – leczenie Mimo że dna moczanowa jest chorobą stawów, podwyższone stężenie kwasu moczowego jest bardzo poważnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego postępowanie w przypadku dny moczanowej powinno być ukierunkowane nie tylko na złagodzenie objawów, ale również wyrównanie poziomu kwasu moczowego i zmniejszenie ryzyka powikłań hiperurykemii. Leczenie dny moczanowej uzależnione jest od stopnia zaawansowania choroby, ogólnego stanu zdrowia i schorzeń współwystępujących u danego pacjenta. Farmakoterapia może obejmować m.in. niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy i kolchicynę. Dna moczanowa – dieta Najlepsza dieta przy dnie moczanowej to dieta ubogopurynowa. Polega ona na ograniczeniu spożycia puryn, czyli substancji powodujących wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi. Głównym źródłem puryn są produkty zwierzęce – czerwone mięso, podroby, owoce morza, niektóre ryby (tuńczyk, makrela, sardynki). Warto zaznaczyć, że puryny występują również w żywności pochodzenia roślinnego zwłaszcza nasionach roślin strączkowych, jednak ich wpływ na stężenie kwasu moczowego jest zdecydowanie mniejszy. W produktach odzwierzęcych dominuje głównie hipoksantyna, a w roślinnych i mlecznych – adenina i guanina. Ich wpływ na stężenie kwasu moczowego różni się. Dieta w dnie moczanowej powinna charakteryzować się więc ograniczona podażą mięsa i podrobów, jednak nie należy wykluczać produktów mlecznych, ani roślinnych. Nie oznacza to konieczności przejścia na dietę wegańską, czy wegetariańską, warto jednak zmienić dotychczasowe komponowanie posiłków i zadbać o większą ilość żywności pochodzenia roślinnego.  Jak powinien wyglądać jadłospis na dnę moczanową? Poznaj najważniejsze zalecenia i sprawdź, co jeść, aby poprawić zdrowie.  Bardzo ważne jest prawidłowe nawodnienie. Przy hiperurykemii i dnie moczanowej zaleca się wypijanie nawet 3 litrów płynów dziennie, ponieważ ułatwia to wydalanie nadmiaru kwasu moczowego z moczem. Najlepiej sprawdzi się niskosodowa woda mineralna. Nie ma konieczności ograniczania kawy, ani herbaty czarnej. W przypadku herbaty zielonej warto jednak zachować umiar i nie przekraczać 1 filiżanki dziennie.  Czego nie jeść przy dnie moczanowej? Przede wszystkim należy ograniczyć produkty zawierające puryny takie jak podroby, czerwone mięso, owoce morza i niektóre ryby (szprotki, sardynki, tuńczyk, okoń). Znaczne ilości tych substancji dostarczają również drożdże piwne i piekarnicze, dlatego wybieraj pieczywo na zakwasie zamiast na drożdżach i postaraj się, aby ciasta drożdżowe nie za często gościły w Twojej kuchni. W czym jeszcze są puryny? Warto ograniczyć też borowiki oraz wodorosty nori. Niezbędna jest eliminacja alkoholu, ponieważ hamuje on wydalanie kwasu moczowego z moczem. Najbardziej niekorzystnie działa piwo.  Dna moczanowa – suplementacja Suplementacja w dnie moczanowej wymaga specjalistycznego, indywidualnego podejścia.  Nie warto przyjmować żadnych suplementów na własną rękę i najlepiej skonsultować ten temat z lekarzem i dietetykiem klinicznym. Jakie witaminy przy dnie moczanowej? Jednym z najczęściej wybieranych suplementów na dnę moczanową i hiperurykemię jest witamina C, jednak nie dla każdego będzie to dobre rozwiązanie. Duże ilości witaminy C mogą zwiększać ryzyko kamicy nerkowej, a osoby z dną moczanową są wyjątkowo narażone na problemy z nerkami. Ważne jest przyjmowanie suplementów witaminy D zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, a także kwasów omega-3 przy spożyciu ryb niższym niż 2 porcje tygodniowo. Potencjalny pozytywny wpływ może przynieść suplementacja folianów, metylokobalaminy, czystka, kurkuminy, czy podagrycznika.  Rozpoznano u Ciebie hiperurykemię lub dnę moczanową? Potrzebujesz indywidualnego wsparcia w leczeniu i zaplanowaniu diety? Umów się na konsultację indywidualną i wróć do zdrowia pod okiem specjalisty. Zarezerwuj termin TUTAJ. Dieta na dnę moczanową – podsumowanie Dna moczanowa to choroba stawów, której główną przyczyną jest podwyższone stężenie kwasu moczowego. Dietoterapia powinna opierać się na ograniczeniu podaży puryn, eliminacji alkoholu, odpowiedniej podaży witaminy C, zwiększonej ilości wypijanych płynów oraz uwzględnieniu produktów zwiększających wydalanie kwasu moczowego takich jak wiśnie, czy produkty mleczne. Bardzo ważne jest też podjęcie działań w kierunku profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych oraz redukcja masy ciała w przypadku nadwagi lub otyłości.  Źródła: Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna ani dietetyczna.

Anemia – przyczyny, dieta i suplementacja Anemia, czyli niedokrwistość to powszechny problem. Mogą do niej doprowadzić niektóre choroby przewlekłe, a także nieprawidłowości w diecie. Jakie są przyczyny i objawy anemii? Jak ją leczyć? Przeczytaj artykuł i sprawdź, jak się odżywiać, aby uniknąć niedokrwistości i uzupełnić poziomy żelaza. Spis treści Anemia – co to jest?  Anemia to choroba, w przebiegu której dochodzi do obniżenia stężenia hemoglobiny we krwi. Jest to cząsteczka białka znajdująca się w erytrocytach (krwinkach czerwonych). Jej głównym zadaniem jest transportowanie tlenu do wszystkich komórek w organizmie. Zbyt mała ilość hemoglobiny powoduje, że zdolność erytrocytów do przenoszenia tlenu spada, a to może skutkować niedotlenieniem tkanek i zaburzeniami funkcjonowania narządów. Anemia nigdy nie powinna być lekceważona, a po jej rozpoznaniu trzeba jak najszybciej wdrożyć leczenie. Jeśli obserwujesz u siebie niepokojące objawy, zgłoś się do lekarza, który zleci odpowiednią diagnostykę. Pamiętaj, że anemia może pojawić się w każdym wieku, bez względu na płeć (choć bardziej narażone są na nią kobiety).  Anemia – przyczyny Z czego się bierze anemia? Istnieje wiele przyczyn niedokrwistości. W tym artykule skupię się na czynnikach związanych z dietą i pracą przewodu pokarmowego, ponieważ z tym zgłasza się do mnie zdecydowana część pacjentów.   Najczęstszą przyczyną anemii są niedobory pokarmowe. Głównym niedoborowym składnikiem jest żelazo. Wchodzi ono w skład podjednostek hemoglobiny, a tym samym warunkuje jej prawidłową budowę i funkcje. Niedobór żelaza sprawia, że organizm nie jest w stanie wyprodukować prawidłowej ilości hemoglobiny, dochodzi też do zmniejszenia objętości erytrocytów – dlatego anemię wywołaną niedoborami żelaza nazywa się anemią mikrocytarną. Wśród przyczyn niedoborów żelaza warto wymienić: Anemia z niedoboru żelaza może być też konsekwencja chorób przewodu pokarmowego takich jak celiakia, SIBO, zapalenie żołądka wywołane H.pylori, stany zapalne, zakażenia pasożytnicze. Dlatego sama informacja o tym, że dana osoba ma anemię, dla mnie jako dietetyka klinicznego, jest niewystarczająca. We współpracy z lekarzem szukamy przyczyn do skutku i na ich podstawie podejmujemy dalsze decyzje, bo to przyczyna anemii warunkuje sposób jej leczenia. Potrzebujesz wsparcia, aby skutecznie wyleczyć anemię? Umów się na konsultacje indywidualną online. Znajdziemy przyczynę i holistycznie zadbamy o Twoje zdrowie. Wybierz termin TUTAJ. Anemia może rozwinąć się również wskutek niedoboru kwasu foliowego i/lub witaminy B12. Mówimy wtedy o tzw. anemii megaloblastycznej. Kwas foliowy bierze udział w procesach krwiotworzenia i dojrzewania erytrocytów. Jego niedobory najczęściej związane są z  nieprawidłową dietą oraz nadużywaniem alkoholu. Zwiększone ryzyko niedoborów występuje również w ciąży i osób przewlekle przyjmujących leki np. przeciwdepresyjne. Przyczyną anemii z niedoboru B12 może być natomiast stosowanie diety roślinnej, aktywne choroby żołądka, leczenie metforminą. Aby witamina ta mogła zostać wchłonięta w jelitach, najpierw musi połączyć się ze specjalnym czynnikiem produkowanym w komórkach okładzinowych błon śluzowych żołądka. Jest to tzw. czynnik Castle’a. Gdy nie jest on produkowany np. w wyniku przyjmowania niektórych leków, stanów zapalnych, czy procesów autoimmunizacyjnych, ryzyko niedoborów i anemii wzrasta. Anemia – objawy Czujesz ciągłe zmęczenie? Wypadają Ci włosy? Masz problemy ze snem, pamięcią i koncentracją? Możliwe, że zmagasz się z anemią. Niestety objawy niedokrwistości nie są specyficzne i mogą oznaczać też wiele innych problemów zdrowotnych. Bardzo często pacjenci łączą je też ze stresem i przepracowaniem, przez co zwlekają z diagnostyką. Takie objawy to nie jest „Twoja uroda” i nie lekceważ ich!  Gdy długo się utrzymują, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Co jeszcze powinno Cię zaniepokoić? Anemia – diagnostyka Anemię rozpoznaje się na podstawie wyników badań laboratoryjnych krwi. Parametry, które warto skontrolować to: Obniżenie ich wartości może sugerować anemię. Nie interpretuj jednak wyników badań na własną rękę. Diagnostyka powinna odbywać się w porozumieniu z lekarzem i uwzględniać również bardzo szczegółowy wywiad dietetyczny. Pamiętaj też, że niedobór żelaza nie oznacza z automatu anemii. Anemia rozwija się w konsekwencji długo utrzymującego się, dużego niedoboru. Warto rozróżnić anemię od niedoboru, ponieważ sytuacje te wymagają innego postępowania. Dieta w anemii – co jeść? Celem dietoterapii u pacjentów z niedokrwistością jest dostarczenie odpowiednich ilości składników niedoborowych oraz wszystkich tych, które biorą udział w procesie krwiotworzenia. Postępowanie dietetyczne powinno być zindywidualizowane, dopasowane do przyczyny problemu – innego postępowania będą wymagały kobiety w ciąży, innego sportowcy, a jeszcze innego pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego. Jeśli szukasz indywidualnego wsparcia w walce z anemią, umów się na konsultacje indywidualną online. Znajdziemy przyczynę i holistycznie zadbamy o Twoje zdrowie. Wybierz termin TUTAJ. Co jeść na anemię? Dieta przy anemii powinna być jak najmniej przetworzona. Zadbaj o urozmaicenie i wysoką gęstość odżywczą. Dodatkowo uwzględnij w diecie produkty będące źródłem składników niedoborowych i niezbędnych do prawidłowego procesu krwiotworzenia. Skrót informacji na ich temat znajdziesz w poniższej tabeli. Składnik pokarmowy Anemia – jedzenie, które warto włączyć do swojego jadłospisu Żelazo Mięso, szpinak, brokuły, strączki Kwas foliowy Zielone warzywa liściaste np. szpinak, strączki, pomarańcze, pełnoziarniste produkty zbożowe Witamina B12 Mleko i produkty mleczne, jaja, mięso, ryby, napoje roślinne wzbogacane Żelazo w żywności występuje w dwóch formach tzw. hemowej i niehemowej. Żelazo hemowe obecne jest głównie w produktach odzwierzęcych, przede wszystkim w mięsie. Charakteryzuje się wysoką biodostępnością i jest mało podatne na wpływ innych czynników żywieniowych. Natomiast żelazo niehemowe, obecne głównie w żywności pochodzenia roślinnego jest zdecydowanie gorzej przyswajane przez organizm, a dodatkowo jest to bardzo zależne od innych składników obecnych w diecie. Co należy jeść przy anemii, aby zwiększyć przyswajanie żelaza niehemowego? Zadbaj o odpowiednią podaż witaminy C! Do każdego posiłku dodawaj warzywa i owoce, najlepiej świeże. Świetnie sprawdzą się również kiszonki np. kiszone ogórki lub kapusta kiszona oraz produkty bogate w beta-karoten takie jak marchew, dynia, bataty. W diecie przy anemii (zarówno tej z niedoboru żelaza, jak i witaminy B12 i kwasu foliowego) warto zadbać też o odpowiednią podaż miedzi, cynku, kobaltu, molibdenu, które również wpływają na czerwone krwinki. Ich niedobory obserwuje się stosunkowo rzadko i jeśli stosujesz urozmaiconą niskoprzetworzoną dietę nie ma konieczności specjalnej interwencji, natomiast zawsze warto omówić to z dietetykiem i lekarzem. Czego unikać przy anemii? Wiesz, już co jeść, jak ma się anemię. Ale osoby chorujące na niedokrwistość powinny uważać też na niektóre produkty. Przede wszystkim są to duże ilości produktów bogatych w fityniany, szczawiany, polifenole, taniny i kofeinę, które utrudniają wchłanianie żelaza. Z diety należy wyeliminować również alkohol, który może powodować niedobory kwasu foliowego i witaminy B12. W

Jedz czekoladę. Na zdrowie! Czekoladę często traktujemy jako słodycz. Produkt rekreacyjny, spożywany wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeby słodkiego i poczucia przyjemności. Tymczasem dobra czekolada i kakao to zdecydowanie jedno z najzdrowszych produktów na świecie. Niedługo może ich zabraknąć, więc korzystajmy z ich właściwości, póki możemy!  Krótka historia czekolady Czekolada nie zawsze miała taką formę, jaką znamy dziś. Najpierw korzystaliśmy głównie z kakao, które pochodzi z Ameryki Środkowej. Majowie i Aztekowie mieszali ziarna kakao z wodą i lokalnymi przyprawami i nazywali to “napojem Bogów”. Kakao było wtedy prawdziwym rarytasem, dostępnym dla nielicznych. Później kakao trafiło do Europy. Tu zaczęliśmy dodawać do niej mleko i cukier, traktować jako element deserów, aż w końcu powstały znane nam dziś słodkie tabliczki czekolady z licznymi dodatkami.  Czy czekolada jest zdrowa? Z ręką na sercu i czystym sumieniem zawsze powtarzam, że kakao (i powstała z niego czekolada) to jeden z najzdrowszych produktów na świecie i jeden z największych cudów, jakie dała nam natura. To dosłownie bogactwo prozdrowotnych składników, które wspierają nasze zdrowie i mają realny, potwierdzony naukowo, wpływ na profilaktykę i leczenie wielu schorzeń.  No i najważniejsze… kakao to rewelacyjne źródło antyoksydantów i polifenoli. Zwalczają one wolne rodniki, stres oksydacyjny, stany zapalne, wspierają naczynia krwionośne, pracę mózgu, jelit i gospodarkę hormonalną. Mają ogromne znaczenie z punktu widzenia profilaktyki i leczenia chorób neurodegeneracyjnych, nowotworowych i sercowo-naczyniowych.  Jaką czekoladę wybrać?  Wiesz już, jakie właściwości ma kakao. A co z czekoladą? To zależy… Czekolada gorzka, która w ponad 70% składa się z miazgi kakaowej to naprawdę wartościowy, prozdrowotny element diet. Często umieszczam ją w planach dietoterapeutycznych dla moich pacjentów i pacjentek m.in. z reumatoidalnym zapaleniem stawów, endometriozą, PCOS, chorobami serca, Hashimoto. Nie możemy jednak się oszukiwać, że biała lub mleczna czekolada nadziana karmelem, owocami, czy kremem śmietankowym zadziała tak samo. Jeśli chcesz skorzystać z prozdrowotnych właściwości, wybierz kakao naturalne lub gorzką czekoladę. Inne wyroby czekoladowe traktuj jako produkt rekreacyjny. Dobra, zdrowa czekolada w swoim składzie powinna zawierać głównie miazgę kakaową, cukier i masło kakaowe. Produkt z prostym, krótkim składem to najlepszy wybór.  To samo dotyczy kakao. Jeśli zależy Ci na właściwościach prozdrowotnych, warto wybrać kruszone ziarna (nibsy), kakao niealkalizowane lub naturalne, ciemne kakao w proszku. Tego typu kakao możesz z powodzeniem dodawać do owsianek, jogurtów czy musli, a także przygotowywać z niego rozgrzewające kakao do picia.  Co na ten temat mówi nauka? Kakao i gorzka naukowa w literaturze naukowej zaliczane są do żywności funkcjonalnej.  Jedz czekoladę, póki jest na to czas… Głównym źródłem kakao na światowych rynkach są kraje Afryki Zachodniej. Niestety ze względu na niesprzyjające zmiany klimatu oraz rozprzestrzeniające się wirusy, uprawy są coraz mniejsze. Niektórzy naukowcy spekulują, że w 2050 roku nie będziemy mieli już dostępu do kakao i czekolady lub staną się one dobrem luksusowym… Korzystajmy z nich póki czas!  Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna. Źródła:

Omega-3 – jak wybrać dobry suplement? Kwasy tłuszczowe omega-3 to ważny suplement dla niemal każdego człowieka. Omegi wpływają m.in. na zdrowie serca i naczyń, układ nerwowy, zmniejszają stany zapalne, poprawiają wygląd skóry. Niestety mało kto dostarcza ich odpowiednie ilości z dietą, dlatego suplementacja często staje się absolutnie niezbędna. Jak wybrać najlepszy preparat, aby faktycznie pomógł i nie szkodził? Sprawdź! Omega-3 – dlaczego są ważne? Do grupy omega-3 zaliczamy 3 kwasy tłuszczowe: Niestety nasz organizm nie produkuje ich samodzielnie, dlatego musimy dostarczać je z zewnątrz – z diety i/lub suplementacji. ALA występuje m.in. w orzechach, pestkach i olejach roślinnych. Natomiast najlepszym źródłem kwasów DHA i EPA są tłuste ryby morskie, owoce morza i niektóre mikroalgi. Aby dostarczyć niezbędną ilość kwasów EPA i DHA, produkty te powinny być obecne w naszej diecie minimum 2-3 razy w tygodniu. Kto z nas ma w nawyku jedzenie 2-3 porcji ryb tygodniowo przez cały rok? No właśnie… Zatem, kto powinien przyjmować suplementy z omega-3? Każdy z nas! Nie wystarczy jednak wziąć byle jakiego, pierwszego lepszego preparatu. Niestety kwasy omega-3 są niestabilne. Łatwo ulegają utlenieniu i stają się wręcz toksyczne. Dlatego dobry suplement to podstawa.  Suplementy omega-3 – jaka forma jest najlepsza? W suplementach kwasy omega-3 występują w 3 formach: Osobiście, swoim pacjentom polecam suplementy zawierające omega-3 w formie trójglicerydów lub estrów. Podlegają one oczyszczeniu, co pozwala na usunięcie ewentualnych zanieczyszczeń np. metali ciężkich. Dodatkowo zaletą trójglicerydów jest wyższa biodostępność i wchłanialność.  Wskaźnik TOTOX – musisz go znać Wskaźnik TOTOX to wyznacznik jakości i bezpieczeństwa suplementów z kwasami omega-3. To parametr, który ocenia stopień utlenienia tłuszczów. Tłuszcze utlenione zawierają składniki, które są niebezpieczne i toksyczne dla naszego organizmu, dlatego niski stopień utlenienia to podstawa.  Według  Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz Global Organization for EPA and DHA wskaźnik TOTOX kwasów omega-3 nie powinien przekraczać wartości 26, jednak im niższa jest ta wartość, tym lepiej. Przed zakupem suplementu sprawdź wskaźnik TOTOX na stronie producenta. Podsumowanie Kwasy omega-3 to są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Suplementacja to jeden z fundamentów zdrowia. Pierwszy lepszy suplement jednak nie wystarczy. Dobrej jakości suplementy, charakteryzują się dobrą, przyswajalną formą omega-3 oraz niskim wskaźnikiem TOTOX. Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna.

Jak uniknąć klątwy faraona? Wskazówki dietetyka klinicznego na udane wakacje Klątwa faraona to popularne, potoczne określenie biegunki podróżnych. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego często pojawiają się u osób podróżujących do dalekich, egzotycznych krajów i mogą skutecznie zepsuć cały wyjazd. Jak się przed nimi uchronić? Sprawdź!  Klątwa faraona – co to jest? Klątwa faraona to potoczna nazwa dolegliwości żołądkowo-jelitowych, które pojawiają się u turystów podróżujących do krajów tropikalnych np. Afryki, Azji, czy Ameryki Południowej. Najczęściej pojawia się w miejscach o niższym standardzie sanitarnym i higienicznym. Duże znaczenie odgrywa też odmienna flora bakteryjna.  Klątwa faraona – objawy Objawy klątwy faraona to m.in.: Dolegliwości mogą utrzymywać się nawet kilka dni. Często są na tyle nasilone, że całkowicie psują urlop i uniemożliwiają wyjście poza hotel.  Klątwa faraona – przyczyny Bezpośrednią przyczyną klątwy faraona, czyli biegunki podróżnych są zakażenia bakteryjne. Najczęściej wywołują je bakterie E.coli, ale też inne m.in. z rodziny Campylobacter, Shigella, Salmonella. Przyczyną mogą być też pasożyty. Do zakażenia dochodzi na skutek spożycia zanieczyszczonej żywności lub wody. Podstawową metodą profilaktyczną jest więc dbałość o higienę i jakość wybieranych produktów, a także odpowiednie wsparcie jelit i mikrobioty przed wyjazdem.  Jak uniknąć klątwy faraona na wakacjach? Do wakacji warto dobrze się przygotować. Dzięki temu zmniejszysz ryzyko problemów, przez które Twój urlop może mieć zupełnie inny przebieg niż zamierzony. Jak to zrobić? Jeszcze zanim wyjedziesz, wzmocnij jelita, śluzówki i mikrobiotę jelitową. Pomogą Ci w tym probiotyki i prebiotyki.  Warto zabrać ze sobą też suplementy z maślanem sodu, laktoferyną i L-glutaminą. Regenerują śluzówki, poprawiają trawienie i odżywiają mikrobiom. Nie zapomnij też o elektrolitach. Gdy dopadnie Cię klątwa faraona, odpowiednie nawodnienie i regulacja gospodarki wodno-elektrolitowej jest priorytetowe.  Podczas urlopu dbaj o higienę i staraj się zminimalizować kontakt z drobnoustrojami chorobotwórczymi.  Podsumowanie Klątwa faraona to potoczne określenie biegunki podróżnej, czyli infekcji spowodowanej zakażeniem bakteriami. Aby się przed nią uchronić, należy ściśle przestrzegać zasad higieniczno-sanitarnych oraz odpowiednio przygotować jelita przed wyjazdem.  Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna.

Dieta w ciąży: gdy oczekiwania spotykają się z rzeczywistością Jako dietetyk kliniczny doskonale znam wszystkie zalecenia dotyczące zdrowego odżywiania kobiet w ciąży. Umiem ułożyć idealny plan żywienia, który będzie zbilansowany w celu wspierania zdrowia i dziecka. Ale nie na tym polega moja praca. Ciąża to często rollercoaster. Nie na wszystko mamy wpływ i nigdy nie jesteśmy w stanie zrobić wszystkiego idealnie przez każdy dzień tych 9 miesięcy. Sztuką jest połączenie zaleceń klinicznych, wymogów i potrzeb organizmu, preferencji, możliwości, samopoczucia i stylu życia w jedną spójną całość, którą bez problemu moja pacjentka utrzyma przez długi czas. Aby to zrobić, na pierwszej konsultacji zawsze proszę o jedno i o to proszę dziś też Ciebie – odpuśćmy wszystkie oczekiwania i presję. Odpuść wszystkie oczekiwania Planujesz ciążę lub jesteś już w ciąży i chcesz zacząć się lepiej odżywiać. To świetnie! Zaczynasz czytać książki, artykuły, obserwować nowe konta dietetyczne i ginekologiczne na instagramie. Chcesz dowiedzieć się jak najwięcej i zrobić to jak najlepiej. Szybko dowiadujesz się, ile kalorii powinnaś jeść w każdym trymestrze, poznajesz listę produktów zakazanych. Zapisujesz nowe przepisy, planujesz zdrowe zakupy. Plan jest świetny. I na tym się kończy. Szybko pojawiają się pierwsze, książkowe objawy ciąży. Lodówkę omijasz szerokim łukiem, bo jej zapach dosłownie Cię odrzuca. Nie możesz nawet patrzeć na posiłki, które wcześniej uwielbiałaś. Ratuje Cię jedynie biała bułka, wafle ryżowe i banan. A nawet jeśli znajdujesz się w gronie najszczęśliwszych kobiet, które porannych mdłości ciążowych nie doświadczyły, wystarczy pierwszy gorszy dzień, stresujący projekt w pracy, sprzeczka rodzinna, stłuczona szklanka, gorsza pogoda, aby cały idealny plan się posypał. Znajome?  Niestety to częsty scenariusz. Dlatego tak ważne jest, aby wszystkie plany były realistyczne. Nie nastawiaj się na 5 idealnie skomponowanych, ugotowanych w domu posiłków dziennie. Nie obiecuj sobie, że przez 9 miesięcy nie zjesz żadnych słodyczy, pizzy, ani chipsów. Tak, ciąża wymaga pewnych zmian, a inwestycja w dobrą dietę to jedna z najlepszych inwestycji w przyszłość dziecka. Ale krótkie zrywy nie wystarczą. Postaw sobie realne cele i stwórz plan minimum. Oszczędzi Ci to mnóstwo stresu i frustracji, które nikomu nie służą. Nie byłabym sobą, gdybym w tym miejscu nie wspomniała o przygotowaniu do ciąży. Jeśli jesteś właśnie na tym etapie, bardzo Cię zachęcam, aby nie bagatelizować jego znaczenia. Nie zakładaj, że zaczniesz lepiej o sobie dbać, jak już będziesz w ciąży – bo niestety tego nie wiesz. Etap przygotowawczy to idealny czas na wprowadzenie nowych nawyków, wyrównanie niedoborów pokarmowych, dobre odżywienie organizmu oraz poprawę masy i składu ciała, jeśli jest to wskazane. Im lepiej przygotowany organizm tym łatwiejsza, zdrowsza i fajniejsza ciąża. Nie czekaj. Niestety nigdy nie przewidzimy, czy w pierwszym trymestrze damy radę zrealizować nasz idealny plan zdrowotny, czy będziemy w stanie jeść jedynie kajzerki przez 3 miesiące. Nie chodzi o to, aby nastawiać się na najgorsze, ale warto być świadomą wszystkich możliwych scenariuszy. Słowo klucz: balans Zalecenia książkowe, a rzeczywistość i zdrowy rozsądek to często dwie, zupełnie sprzeczne historie. Jako dietetyk kliniczny, z wykształceniem, doświadczeniem, zamiłowaniem do swojej pracy, badań naukowych nad wpływem diety w ciąży na rozwój dziecka oraz autorską książką w tym temacie na koncie… każdej mojej pacjentce mówię, że musimy zachować umiar i zdrowy rozsądek. Również w słuchaniu cudzych, dobrych rad.  Czasem zdarzy się, że nie dasz rady zjeść zalecanych 500-600 g dziennie. Trudno. Pokrój sobie dodatkową paprykę lub ogórka do kolacji i zjedz tyle, ile dasz radę. Innym razem w pośpiechu zapomnisz lunchboxa z obiadem, a w ciągu dnia będziesz miała dostęp tylko do drożdżówki z budyniem. Zjedz tę drożdżówkę. Zrobi Wam lepiej niż głodzenie się. Więcej krzywdy można zrobić sobie nadmiernym stresowaniem się i “fiksowaniem” na zdrową dietę, niż nieidealnym jedzeniem. Odpuść zero-jedynkowe podejście i daj sobie przyzwolenie na bycie nieidealną 🙂 Weź kilka głębokich oddechów  Spokój jest najważniejszy. Naprawdę! Nie daj się wyprowadzić z równowagi komentarzami “jak możesz to jeść?”, “to szkodzi dziecku”, “tego nie powinnaś jeść w ciąży”… Słuchaj swojego organizmu, lekarza i dietetyka. Wszystkie inne rady po prostu ignoruj, nawet jeśli udzielane są w dobrej wierze. Gdy je słyszysz, po prostu się uśmiechnij i w spokoju dokończ tego pączka.  Jeszcze raz chciałabym podkreślić. Tak, dieta w ciąży jest ważna. Ogromnie ważna! Ale ważne jest też dobre samopoczucie, spokój ducha i ogólny dobrostan. Nie daj się wciągnąć do “fit świata”, który robi z diety religię. Jedz zdrowe, niskoprzetworzone jedzenie, które na danym etapie ciąży najbardziej Ci smakuje. I nie obwiniaj się za drobne potknięcia, błędy – zdarzają się każdej z nas 🙂 Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna ani dietetyczna.

Cukrzyca ciążowa – objawy, dieta, leczenia Cukrzyca ciążowa to jedno z najczęstszych powikłań metabolicznych ciąży. Skąd się bierze i jak ją leczyć? Jak powinna wyglądać dieta cukrzycowa w ciąży? Przeczytaj i sprawdź, jak możesz sobie pomóc.  Cukrzyca ciążowa – co to jest? Cukrzyca ciążowa to hiperglikemia (podwyższone stężenie glukozy we krwi), która nie występowała przed zajściem w ciążę i najczęściej ustępuje krótko po porodzie. Patogeneza, czyli przyczyny i sposób powstawania tego zaburzenia są bardzo złożone. Główną rolę przypisuje się zmianom hormonalnym. W ciąży fizjologicznie nasila się insulinooporność w wyniku działania estrogenów, progesteronu i laktogenu łożyskowego. W większości przypadków zwiększone zapotrzebowanie na insulinę w ciąży jest rekompensowane przez jej zwiększoną produkcję przez trzustkę. Jednak jeśli produkcja insuliny nie jest wystarczająca, dochodzi do hiperglikemii. Dodatkowymi czynnikami predysponującymi do cukrzycy ciążowej są: Cukrzyca ciążowa a cukrzyca w ciąży Czym różni się cukrzyca ciążowa od cukrzycy w ciąży? To dwa pojęcia, które w języku potocznym używane są zamiennie, jednak określają inne sytuacje.  Cukrzyca w ciąży i cukrzyca ciążowa mogą mieć inne powikłania metaboliczne dla ciąży, kobiety i dziecka, dlatego bardzo ważna jest prawidłowa diagnostyka i odpowiedni dobór leczenia.  Cukrzyca ciążowa – diagnostyka i objawy Każda kobieta będąca w ciąży powinna być diagnozowana w kierunku cukrzycy ciążowej. Pierwsze badania przesiewowe wykonywane są już na początku ciąży, najlepiej podczas pierwszej wizyty ginekologicznej. Badanie OGTT nie należy do przyjemnych, ale jest niezbędne. Konieczność spędzenia kilku godzin w placówce medycznej bez jedzenia i wypicie bardzo słodkiego roztworu glukozy może przysparzać pewnego dyskomfortu, ale dzięki temu, upewnisz się, że stan zdrowia Twój i maluszka jest prawidłowy. Moim pacjentkom często pomaga zakup glukozy o smaku cytrynowym, który jest lepiej tolerowany.  Dieta w cukrzycy ciążowej Dieta dla ciężarnej z cukrzycą jest najważniejszym sposobem leczenia. Odpowiednie żywienie pomaga ustabilizować glikemię, zmniejszyć ryzyko jej gwałtownych wahań, przewlekłych hiperglikemii i hipoglikemii, a tym samym powikłań metabolicznych dla mamy i dziecka.  Pamiętaj, że kluczowa jest indywidualizacja. Wiem, że pewnie chciałabyś przeczytać tu kilka punktów z najważniejszymi zaleceniami, które sprawią, że napewno wszystko będzie dobrze. Mimo że istnieją pewne odgórne zalecenia, które warto wprowadzić po rozpoznaniu cukrzycy ciążowej, to co sprawdza się u innych, nie musi sprawdzić się również u Ciebie. Każdy organizm może nieco inaczej reagować na te same produkty lub posiłki, jest to również zależne od ogólnego stanu zdrowia, wieku, masy ciała, czy aktywności fizycznej. Bardzo ważne jest więc obserwowanie swojego organizmu i regularne, częste kontrolowanie glikemii, aby dieta cukrzycowa w ciąży Ci służyła, a jednocześnie nie była nadmiernie obciążająca.  Jeśli potrzebujesz pomocy w indywidualizacji i prawidłowym zbilansowaniu diety w cukrzycy ciążowej, zapraszam do współpracy.  Cukrzyca ciążowa – zalecenia Poznaj najważniejsze zasady żywienia w cukrzycy ciążowej: Rozpoznano u Ciebie cukrzycę ciążową? Umów się na indywidualną konsultację dietetyczną online. Dowiesz się, co robić, a czego unikać, aby zadbać o prawidłowy poziom glukozy we krwi oraz jak wspierać zdrowie maluszka mimo choroby. Wybierz termin TUTAJ. Cukrzyca ciążowa – co jeść? Co można jeść przy cukrzycy ciążowej? Dieta dla kobiet w ciąży z cukrzycą nie jest z założenia dietą eliminacyjną. Oznacza to, że możesz jeść wszystko, ale z dbałością o jak najwyższą jakość składników, a także odpowiednią kompozycję posiłków. Dieta przy cukrzycy ciążowej wciąż może zawierać posiłki na słodko np. owsianki, naleśniki, koktajle, ciasta. Kluczowe jest ich spożywanie razem z produktami białkowymi i tłuszczowymi, a także bazowanie na źródłach węglowodanów złożonych. Jak to zrobić? Cukrzyca ciążowa – suplementacja  Plan suplementacji w cukrzycy ciążowej powinien uwzględniać wszystkie składniki rekomendowane dla ogólnej populacji kobiet ciężarnych. Wskazane może być jednak zwiększenie podaży kwasu foliowego w formie aktywnej, włączenie suplementacji witaminy B12 oraz magnezu. Pomocne może być też przyjmowanie inozytolu oraz zastosowanie probiotykoterapii w szczególności niektórych szczepów Lactobacillus oraz Bifidobacterium. Pamiętaj, aby suplementację zawsze skonsultować z lekarzem i dietetykiem. Podsumowanie Cukrzyca ciążowa to jedno z najczęstszych powikłań ciąży. Może wiązać się z wieloma powikłaniami dla mamy i dziecka, dlatego bardzo ważne jest wdrożenie odpowiedniej dietoterapii najszybciej, jak to tylko możliwe. Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna ani dietetyczna.

Najlepszy suplement dla kobiet w ciąży – analiza 4 preparatów z polskiego rynku Zastanawiasz się, jaki suplement w ciąży wybrać? To bardzo ważne, bo odpowiednia suplementacja może przesądzić o prawidłowym rozwoju i zdrowiu dziecka. Rynek suplementów dla kobiet w ciąży jest bardzo szeroki – to dobra i zła informacja. Niestety nie wszystkie produkty są zgodne z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników. Od niektórych naprawdę warto trzymać się z daleka. W tym wpisie znajdziesz krytyczną analizę 4 popularnych suplementów ciążowych. Mam nadzieję, że pomoże Ci dokonać najlepszego dla siebie wyboru.  Suplementacja w ciąży – podstawowe informacje Zacznijmy od tego, jakie składniki należy suplementować w ciąży. Podstawa to: Dodatkowo warto rozważyć cholinę i witaminę B12, a w przypadku problemów z gospodarką żelazową – żelazo i laktoferynę. Oczywiście suplementację w ciąży dobieramy indywidualnie. W tym wyjątkowym okresie jest to szczególnie istotne, aby suplementacja była dobrze przemyślana i dopasowana do rzeczywistych potrzeb. Porównanie suplementów dla kobiet w ciąży Poniżej znajdziesz opis i analizę popularnych suplementów ciążowych, ale pamiętaj, że nie zastępują one porady lekarskiej, ani dietetycznej. Dodatkowo składy regularnie się zmieniają, dlatego przed zakupem dokładnie zapoznaj się z ulotką i zaleceniami na temat dawkowania. MamaDHA Premium+ Zawiera dokładnie to, co potrzebne. Plusem jest wysoka zawartość kwasu DHA (800 mg), dzięki czemu nie ma konieczności dodatkowej suplementacji, nawet jeśli w ogóle nie jesz ryb. Wadą jest jednak niższa niż zalecana zawartość folianów (200 mg aktywnego folianu i 200 mg syntetycznego kwasu foliowego). Według najnowszych wytycznych zalecana dawka w ciąży to 800 mg aktywnych folianów. W kwestii jodu i witaminy D nie ma żadnych nieprawidłowości.  Pregna Plus Zawiera wszystkie niezbędne składniki, czyli witaminę D, omega-3, foliany i jod, a dodatkowo żelazo. Warto rozważyć przy anemii lub ryzyku jej wystąpienia (np. ze względu na ograniczenie spożycia mięsa). Przy prawidłowych wynikach i diecie, jego rutynowa suplementacja nie jest zalecana – można sięgnąć wtedy po suplement Pregna w wersji bez żelaza.  Preparat zawiera 400 mg syntetycznego kwasu foliowego i 400 mg aktywnego folianu. Choć nie odpowiada to w 100% aktualnym wytycznym, u niektórych osób może to nie stanowić żadnego problemu. Największą wadą tego suplementu jest jednak bardzo niska zawartość kwasów omega-3. W jednej porcji znajduje się zaledwie 50 mg kwasu DHA, a absolutne minimum to 200 mg (przy założeniu, że przez całą ciążę jemy 2 porcje ryby tygodniowo). Konieczne jest uzupełnienie tego składnika z innego preparatu. Prenatal Duo To osobiście jeden z moich ulubionych preparatów, na których pracuję z moimi pacjentkami (w szczególności w przypadku rozpoznanej anemii). Jego zalety to: Prenatal Duo zawiera też żelazo w połączeniu z laktoferyną, dzięki czemu jest wsparciem w profilaktyce i leczeniu anemii ciążowej. Laktoferyna łagodzi skutki uboczne suplementacji żelaza, więc warto wybierać preparaty, które zawierają jednocześnie te dwa składniki.  HealthLabs Little Me Dużym plusem tego producenta jest podział serii “ciążowej” na suplementy dopasowane do potrzeb w I, II i III trymestrze. Oprócz niezbędnych dla prawidłowego przebiegu ciąży witamin i minerałów, preparat zawiera też szereg innych związków, które mogą wspierać rozwój dziecka i samopoczucie mamy np. Tak bogaty skład sprawia, że jest to naprawdę wartościowy preparat, ale też zawsze polecam skonsultować jego stosowanie z dietetykiem lub lekarzem. Nie dla każdej kobiety w ciąży dana substancja będzie wskazana i bezpieczna. Zwróć też uwagę, że nie ma tu witaminy D i kwasów omega-3. Nie jest to więc preparat kompletny, trzeba uzupełnić te składniki z innych suplementów.  Podsumowanie Potrzebujesz wsparcia w doborze suplementacji na czas ciąży? Zapraszam na konsultacje indywidualne! Przeanalizujemy Twoją dietę, stan zdrowia, wyniki badań i dobierzemy bezpieczne i skuteczne preparaty wspierające rozwój Twojego dziecka.

Endometrioza – dieta i suplementacja wspomagająca leczenie | Aleksandra Dziura Endometrioza to przewlekła, zapalna, hormonozależna choroba polegająca na występowaniu ognisk endometrium poza jamą macicy. Może powodować bardzo bolesne i obfite miesiączki oraz niepłodność. Sprawdź, jaką dietę i suplementację stosować przy endometriozie, aby zmniejszyć objawy. Endometrioza – co to jest? Objawy i przebieg endometriozy Zgodnie z definicją, endometrioza to chirurgiczne wykrycie tkanki endometrialnej poza jamą macicy. Coraz częściej zwraca się jednak uwagę na to, że jest to zbyt wąska definicja, która nie odzwierciedla w pełni charakteru tej choroby. W endometriozie tkanki endometrium mogą być zlokalizowane w całym organizmie, choć najczęściej obserwuje się je w jajowodach, jajnikach oraz jamie otrzewnej. Zdarza się, że pojawiają się również w bliźnie np. po cesarskim cięciu. Szacuje się, że endometrioza dotyczy nawet 10% kobiet w okresie rozrodczym, jednak statystyki te mogą być bardzo zaniżone, ze względu na trudną diagnostykę trwającą często nawet 7-10 lat.  Endometrioza jest chorobą o charakterze przewlekłym i zapalnym. Zaliczana jest do schorzeń estrogenozależnych, co oznacza, że jej rozwój i objawy są ściśle związane z gospodarką hormonalną i poziomem estrogenów w organizmie. W przebiegu endometriozy obserwuje się zaburzenia metabolizmu estrogenów, funkcjonowania układu immunologicznego, mikroflory jelitowej oraz wzmożony stres oksydacyjny i stan zapalny. Endometrioza może współwystępować i zwiększać ryzyko innych problemów zdrowotnych takich jak choroby autoimmunologiczne, nowotworowe (m.in. rak jajnika, chłoniak Hodgkina) i schorzenia przewodu pokarmowego np. IBS lub SIBO.  Objawy endometriozy mogą być różne u poszczególnych kobiet i mieć inny stopień nasilenia. W zaawansowanych przypadkach choroba bardzo utrudnia codzienne funkcjonowanie. Najczęstsze objawy endometriozy to: Wpływ diety na leczenie endometriozy Odpowiednia dieta jest niezbędnym elementem leczenia endometriozy. Może zmniejszać stany zapalne, poprawiać równowagę hormonalną, łagodzić objawy. Redukuje ryzyko powikłań, a w przypadku planów prokreacyjnych wspiera płodność. Dobrze zaplanowane żywienie w połączeniu z suplementacją i stylem życia poprawiają jakość życia pacjentek i ich codzienny komfort. Jak to działa? Zalecenia dietetyczne w endometriozie Dieta w endometriozie powinna charakteryzować się wysoką gęstością odżywczą i potencjałem przeciwzapalnym. Poznaj najważniejsze zalecenia żywieniowe i dowiedz się, co jeść, aby zmniejszyć objawy. Endometrioza – co jeść? Jakie produkty jeść, jeść jeśli chorujesz na endometriozę? Najważniejsze witaminy w endometriozie W dietoterapii endometriozy bardzo ważne jest również dostarczenie odpowiednich ilości witamin A, E i C, a także wszystkich witamin z grupy B.  Endometrioza – czego nie jeść? Aby dieta w endometriozie była skuteczna, koniecznie jest ograniczenie czynników zwiększających stan zapalny. Są to przede wszystkim: Potrzebujesz indywidualnego wsparcia? Umów się na konsultację dietetyczną. Wybierz termin TUTAJ. Pokażę Ci jak krok po kroku możesz wspierać i poprawiać swoje zdrowie i samopoczucie. Warto wspomnieć również o tzw. związkach rozprzęgających osie hormonalne oraz związkach endokrynnie czynnych. To różnego rodzaju substancje chemiczne obecne w żywności i środowisku, które zaburzają produkcję hormonów, ich transport i metabolizm, a także wpływają negatywnie na szlaki biochemiczne w układzie nerwowym. Mają zdolność do kumulowania się w organizmie (i środowisku naturalnym) przez co mogą długotrwale zaburzać funkcjonowanie organizmu. Ich całkowite uniknięcie jest niemal całkowicie niemożliwe, natomiast można w pewien sposób ograniczyć ich działanie. Jak to zrobić? Endometrioza – suplementacja  Leczenie endometriozy warto wesprzeć również odpowiednią suplementacją. Należy dobierać ją indywidualnie, w porozumieniu z lekarzem i dietetykiem, aby uniknąć interakcji z lekami i żywnością. Podstawowe suplementy w endometriozie to witamina D, kwasy omega-3 (EPA i DHA) oraz magnez. Dodatkowo można rozważyć następujące suplementy: Podsumowanie Endometrioza to przewlekła choroba zapalna związana z metabolizmem estrogenów i funkcjonowaniem układu immunologicznego. Dieta w endometriozie powinna być ukierunkowana na obniżenie stanu zapalnego i stresu oksydacyjnego, wsparcie procesów immunologicznych, pracy wątroby i mikrobioty jelitowej. Dieta przeciwzapalna, ograniczająca produkty przetworzone, cukier, sól, tłuszcze trans i kontakt z czynnikami rozprzęgającymi osie hormonalne, pomoże w łagodzeniu objawów.  Ten artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie stanowi porady medycznej. Informacje zawarte w niniejszym dokumencie nie zastępują i nigdy nie powinny być traktowane jako profesjonalna porada medyczna ani dietetyczna.